Θάλασσα του Πρωιού

Εδώ ας σταθώ.

Κι ας δω κ’ εγώ την φύσι λίγο.

Θάλασσας του πρωιού κι ανέφελου ουρανού λαμπρά μαβιά, και κίτρινη όχθη·

όλα ωραία και μεγάλα φωτισμένα.

Εδώ ας σταθώ. Κι ας γελασθώ πως βλέπω αυτά (ταείδ’ αλήθεια μια στιγμή σαν πρωτοστάθηκα)·κι όχι κ’ εδώ τες φαντασίες μου,τες αναμνήσεις μου, τα ινδάλματα της ηδονής.

Kωντσταντίνος Καβάφης